شش نکته اساسی و اولیه برای عکاسی در شب:

۱- از سه پایه استفاده کنید

اولین چیزی که شما به آن احتیاج دارید یک سه‌پایه است، حتی اگر حمل کردن آن ناراحت کننده و دردناک باشد. در عوض، این کار بهترین راه برای مطمئن شدن این مسئله است که عکس‌‌هایی که در نور کم می‌گیرید شارپ خواهند بود. تعدادی از دوربین‌های جدید دارای قابلیت کاهش لرزش هستند که به شما عکس‌هایی شارپ در سرعت کم شاتر می‌دهند. اما همچنان استفاده از سه پایه بهترین گزینه برای داشتن عکس‌هایی شارپ‌تر در نور کم خواهد بود. شما به راحتی می‌توانید سه‌پایه‌ای متناسب با بودجه‌ی خود پیدا کنید، ولی حتما مطمئن شوید که این سه‌پایه توانایی حمل وزن نهایی دوربین و لنزتان را داشته باشد و به اندازه‌ی کافی برای حمل کردن راحت باشد.

۲- از تنظیمات «اولویت با دیافراگم» دوربین خود استفاده کنید

در این حالت شما با کنترل کردن دیافراگم، به دوربین اجازه می‌دهید که خودش سرعت شاتر مناسب را برای نوردهی صحیح انتخاب کند. در دوربین‌های معمول اس‌ال‌آر میزان دیافراگم f/8 ، شما را مطمئن خواهد کرد که عکس‌هایتان کاملاً شارپ و با عمق میدان مناسب خواهند بود. در دوربین‌های point-and-shot که سنسورهای کوچکی دارند، این کار را می‌توان با میزان دیافراگم f/4 نیز انجام داد. دوباره در اینجا استفاده از سه پایه به شما کمک خواهد کرد که عکس‌هایی که با سرعت‌های شاتر یک یا دوثانیه و یا بیشتر، می‌گیرید بدون بلور یا محوشدگی باشند. همچنین در این حالت بهتر است که ISO دوربین خود را در کمترین میزان قرار دهید تا عکس‌های شما نویز کمتری داشته باشند.

 ۳- از سلف‌تایمر دوربین‌تان برای گرفتن عکس استفاده کنید

از سلف‌تایمر دوربینتان یا کابل شاتر (دکلانشور) و یا کنترل از راه دور برای گرفتن عکس استفاده کنید تا از هرگونه تکان خوردن دوربین هنگام فشردن دکمه شاتر جلوگیری کنید. اکثر دوربین‌ها دارای سلف‌تایمر ۲ یا ۱۰ ثانیه هستند، که استفاده از این قابلیت بهترین گزینه خواهد بود.

 ۴- تراز سفیدی دوربین را روی نور روز تنظیم کنید

اکثر دوربین‌های دیجیتال به طور پیش‌فرض تنظیم تراز سفیدی (وایت بالانس) آن‌ها روی حالت اتوماتیک است. اما در حالت اتوماتیک دوربین سعی می‌کند تا رنگ نور چراغ‌ها به سفید برساند و در نتیجه رنگ‌های شفاف و زنده‌ی عکس را تغییر خواهد داد. تنظیم «نور روز» رنگ‌های زیبا و زنده‌ی غروب خورشید را بدون آنکه دستکاری زیادی بکند، بهتر حفظ خواهد کرد.

۵- در بهترین زمان نور عکس بگیرید

بهترین زمان شب برای عکاسی هنگامی است که هنوز مقداری رنگ در آسمان باقی مانده است. این زمان عکس‌های رنگارنگ‌تری را نسبت به زمانی که هوا کاملا تاریک است، به شما می‌دهد. عکس زیر که میدان تایمز شهر نیویورک می‌باشد، در حدود ۱۵ دقیقه بعذ از غروب که آخرین رنگ‌های آسمان همچنان پابرجا بودند گرفته شده بود. هنگامی‌که نور طبیعی با نورهای خیابان مخلوط می‌شود، نتیجه کار می‌تواند کاملاً چشمگیر باشد. نیم‌ساعت قبل، همزمان و بعد از غروب می‌توانند بهترین زمان برای عکاسی باشند.

 ۶- عکس‌ها و تنظیمات را بررسی کنید

عکس‌هایتان روی صفحه ال‌سی‌دی دوربینتان بررسی و مقایسه کنید. آیا از عکس‌هایی که گرفته‌اید راضی هستید و آن‌ها را دوست دارید؟ اگر عکس‌هایتان تاریک هستند از ابزار تصحیح نوردهی (exposure compensation) برای تنظیم نوردهی در سرعت شاتر بالا استفاده کنید. همینطور اگر عکس‌هایتان بیش از حد روشن است از همان ابزار برای تصحیح نوردهی در سرعت شاتر کم استفاده کنید. معمولا اکثر دوربین‌های اس‌ال‌آر ممکن است به تصحیح نوردهی نیاز داشته باشند تا عکس‌های گرفته شده زیبا و با نور مناسب به نظر بیایند.

عکاسی در شب

Bulb

عکاسی در شب نیازمند نوردهی با مدت زمان بالاست تا نور های ضعیف نیز روی سنسور ثبت شوند. دوربین های DSLR در حالت دستی بیشترین زمانی که برای نوردهی به شما میدهند ۳۰ ثانیه است ولی شما برای ثبت تصویری از یک منظره ی تاریک با نور ماه به نوردهی بیشتری احتیاج دارید.

استفاده از حالت BLUB به شما این امکان را میدهد تا هر زمانی که میخواهید شاتر را باز نگه دارید تا نور مورد نظرتان روی سنسور ضبط شود. همچنین نگه داشتن دکمه شاتر میتواند باعث تکان خوردن دوربین شود، پس حالت Blub با یک ریموت کنترل بهترین بازده را خواهد داشت. این کار به شما این قابلیت را میدهد که یکبار در ابتدا و یکبار در انتهای زمان مد نظرتان که با تایمر آن را اندازه میگیرید، دکمه شاتر را بزنید.

قاب بندی

قاب بندی یک عکس در شهر کار راحتی است، ولی اگر در یک منظره به ویوزرتان نگاه کنید، میبینید که در واقع هیچ چیز در آن معلوم نیست. در صفحه نمایش میتوان تا حدودی تصویر را ببینید ولی باید حتما شات های تست بگیرید تا بتوانید قاب بندی مناسبی انجام دهید. این کار میتواند مدت زمان زیادی را، مخصوصا هنگامی که بیشتر از ۳۰ ثانیه برای ثبت هر عکس صبر میکنید به طول انجامد، برای همین باید یک چراغ قوه ی خوب داشته باشید تا بتوانید اطراف قابتان را روشن کنید. چراغ قوه همچنین زمانی که فوکوس اتوماتیکتان چیزی برای فوکوس کردن در تاریکی شب پیدا نمیکند، به شما کمک میکند

داینامیک رنج   HDR

بیشترین و کمترین نوری که دوربینتان میتواند ثبت کند را داینامیک رنج مینامند. در عکاسی شب، تون های تاریک بسیار زیاد اند، پس ثبت سایه های نور های میتواند سفید خالص ثبت شود. برای ثبت جزییات همه طیف ها، سعی کنید یک صحنه را با نوردهی های متفاوت ثبت کنید و بعدن آن ها را با نرم افزار یکی  کنید. برای صحنه هایی که خیلی بزرگ نیستند، فرمت RAW ی دوربینتان نور های بیشتری را ثبت میکند.

ارتفاعات استوایی

با یک نوردهی بیشتر از ۳۰ ثانیه، میبینید که ستاره ها نقطه های نوری اند که در حال تبدیل شدن به خط هستند، از فوکوس کوتاه تری استفاده کنید تا ببینید این افکت بیشتر پدید خواهند آمد.

حرکت زمین در این امر بسیار موثر است. البته برای افرادی که میخواهد خطوط نوری را عکاسی کنند بسیار مفید است، ولی برای کسانی که میخواهند با نوردهی مدت بالا جزییات بیشتری را ثبت کنند، یک خبر بد است.

برای حل این مشکل، تلسکوپ ها از موتوری استفاده میکنند که دوربین را به آرامی حرکت میدهد تا ستاره ها در قاب، جای یکسانی داشته باشند. در دوربین ها نیز میتوان از چنین موتورهایی استفاده کرد. حدود قیمت این موتور ها ۴۵۰ دلار است. این موتور ها ارزان نیستند ولی میتوانید خودتان یکی از آن ها را با چند تخته و آجیل و پیچ و لولا درست کنید. این ساخته دست ساز برای لنز های استاندارد واید به شما کمک میکند تا ۱۰ دقیقه از آسمان نور ثبت کنید.

چرخش آتش

چند تکه چوب را در جای تخم مرغ قرار دهید و آن را به یک سیم وصل کنید و آن را آتش زده و بچرخانید. این یک کابوس برای سلامتی شماست ولی یک تکنیک معروف برای افرادی است که آن را تست میکنند.

قبل از فکر کردن به آن، مطمین شوید که در فضای خارجی هستید که در اطرافش هیچ شی قابل احتراق احتمالی وجود ندارد. عینک های ایمنی بزنید، کلاه به سر کنید و لباس کتانِ ضد احتراق بپوشید و تمامی قسمت های پوستتان را بپوشانید.

دوربینتان را روی سه پایه گذاشته و به حد کافی از چرخش آتش آن را دور کنید. تنظیمات را روی f/8، Iso 100 و سرعت شاتر را در حدود ۳۰ ثانیه قرار دهید. نتیجه بسیار خاص تر از چرخش مواد مذاب خواهد بود، ولی این روش خطرناکی است پس مراقب باشید!

عکاسی از فضا

فقط یک چیز در دنیا باعث میشود ما انسان ها احساس کوچک بودن کنیم، نمایش ستاره ای در یک شب تمیز و تاریک. شرایط اتمسفری و نزدیکی به شهرها روی تعداد ستاره هایی که میبینیم تاثیر میگذارند ولی اگر بتوانیم آن ها را با چشم غیر مسلح ببینیم، میتوانیم آن ها را با سنسور دوربینمان ثبت کنیم.

عکاسی از آسمان شب، شما را وارد عکاسی از فضا میکند. همچنین میتوانید روی یک مورد خاص تمرکز کنید، برای عکاسی از صور فلکی و ستاره به چیزی بیشتر از یک سه پایه و یک SLR نیازی ندارد. پس لازم نیست نسبت به خرید دوربین گران قیمت اقدام کنید.

بیایید تمرین کنیم: ISO را روی ۱۶۰۰ قرار دهید، از یک لنز واید استفاده کنید و آن را در باز ترین حالت خود قرار دهید. با حالت دستی و با صفحه نمایش فوکوس کنید. روی صفحه، روی نزدیکترین ستاره به مرکز زوم کنید و رینگ فوکوس را به آرامی بچرخانید تا ستاره کاملا واضح شود. با سرعت شاتر روی ۳۰ ثانیه، یک عکس بگیرید. وضوح را روی تصویر چک کنید. اگر وضوح کامل بود، به دنیای عکاسی فضا خوش آمدید.

 عکاسی از ماه

به عنوان برزرگترین جرم آسمانی، از ماه بیشترین استفاده را در عکاسی در شب میکنند که جدا از استفاده از چاله های ماه و دریاها، بیشترین نتیجه، یک دیسک سفید بدون هیچ جزییاتی است. ماه نورانی تر و با متحرک تر از آن است که میکنید، پس باید به دقت آن را تنظیم کنید.

شما حداقل به یک لنز ۳۰۰mm احتیاج دارید که اگر بتوانید لنز ۵۰۰mm یا ۶۰۰mm پیدا کنید بسیار بهتر خواهد بود. دوربین هایی با سنسور APSC مشکلات بیشتری با لنزهای مدل های فول فریم دارند زیرا دوربین خود به خود با ضریب ۱٫۵x عکس را میبرند.

با دوربین که روی یک سه پایه ی محکم قرار دارد، حالتِ اصلی را رو M(دستی) قرار دهید. برای یک ماه کامل، اندازه دیافراگم را روی f/11 و سرعت شاتر را روی ۱/۱۲۵، با ایزوی ۱۰۰ تنظیم کنید. فوکوس را با حالت اتوماتیک AF تنظیم کنید ولی آن را به حالت دستی MF در بیاورید تا اندازه ی فوکوس ثابت بماند. اگر حالت قفل آینه دارید حتما آن را فعال کنید، این کار لرزش دوربین هنگام عکس برداری را به کمترین حد ممکن میرساند. از ریموتِ شاتر استفاده کنید و اگر ریموت در دسترس ندارید، تایمر دوربین روی ۵ ثانیه تنظیم کنید. در این حالت دیگر هنگام عکس برداری دوربین را لمس نمی کنید.

عکس بگیرید و صفحه را چک کنید. اگر بسیار نورانی بود شاتر را روی ۲۵۰/۱ تنظیم کنید و دوباره عکس بگیرید. اگر خیلی تاریک بود دیافراگم را روی f/8 تنظیم کنید. مهم است که از سرعت شاتر کمتر از ۱۲۵/۱ استفاده نکنید. به صفحه نمایش نگاه کنید و زوم کنید تا ماه را در گوشه ی تصویرتان ببینید!

عکاسی از کهکشان

راه شیری خانه ایست که در آن زندگی میکنیم و در یک شب تاریک و تمیز، میتوان بخش هایی از آن را در آسمان دید. روشن ترین بخش آن، یعنی مرکز کهکشان، بین قوس فلکی سیگیتاریوس و اسکورپیس را میتواند در قسمت های شمالی همپشایر در ماه مارچ یا اکتبر دید. خیلی از افق دور نیست پس میتوان نوار زمین را در قاب یک لنز واید دید.

برای عکس گرفتن از راه شیری، از واید ترین لنزتان استفاده کنید و دوربین رادر حالت دستی قرار داده، ISO را روی ۳۲۰۰ و دیافگرام دوربینتان را در بازترین حالت (کمترین عدد F موجود) قرار دهید. سرعت شاتر را روی ۳۰ ثانیه تنظیم کنید و از فرمت RAW برای راحت تر بودن عملیات پس از تولیدتان استفاده کنید.

چراغ قوه روی سر

یک وسیله ی مهم برای عکاسی در شب، چراغ قوه روی سر است که دستتان را برای تنظیم دوربینتان آزاد میگذارد. یک چراغ قوه میتواند در این امر بسیار زیبا عمل کند و اگر با دقت آن را بخرید،  یکی را میخرید که نور های مختلف بدون قرمزی دارد. بعدتر هنگام تغییر تنظیمات دوربینتان، کاملا چشمانتان را از آسیب دیدن در نور تاریکی که خود را ساعت ها با آن تطبیق داده است، محافظت میکند.

عدم لرزش

بیشتر لنز های جدید دارای قابلیت جلوگیری از لرزش دست هستند که در مواقع عکاسی دستی با سرعت شاتر پایین، بر روی تار نشدن عکس ها تاثیر میگذارند. این قابلیت در سرعت شاتر های پایین تر از ۱۵/۱ تا ۸/۱ میتواند بسیار مفید باشد ولی زمانی که دوربین را بر روی سه پایه قرار میدهید، این قابلیت بر علیه شما کار خواهد کرد. این سیستم انتظار تکان خوردن لنز را دارد و هنگامی که دوربینتان کاملا ثابت باشد، روی خودش تاثیر گذاشته و باعث تاری عکس میشود. همواره سیستم جلوگیری از لرزش را وقتی که دوربینتان را روی سه پایه قرار میدهید، خاموش کنید.

جیپگ

JPEG یکی از فرمت عکس از Joint Photographic Experts Group است که برای فشرده (کمپرس) کردن عکس ها و حفظ حافظه ی بیشتر در مموری کارت و یا برای ارسال و ایمیل کردن است. اما اگر میخواهید از شب عکاسی کنید باید تمام جزییات و کیفیت های عکس را داشته باشید، پس انتخاب JPEG یک انتخاب ضعیف برای این امر است. برای عکاسی در شب حتما از فرمت RAW استفاده کنید (R  برای RAW را ببینید.)

کیت وسایل مورد نیاز

باتریها در هوای سرد مصرف بیشتری دارند پس همیشه  دو باتری همراه داشته باشید. فرمت RAW نیز فضای بیشتر از JPEG میگیرد، پس مطمین باشید یک مموری کامالا خالی و فضایی برای انتقال عکس ها به آن را همراه دارید.

حتما لنزتان را قبلا از رفتن به محل عکاسی تمیز کنید ولی یک پارچه ی میکروفیبر نیز همراه خود ببرید تا اگر لنزتان در تاریکی کثیف شد آن را تمیز کنید. یک چراغ قوه ی دستی قوی برای فوکوس کردن و نقاشی با نور و همچنین پیدا کردن راه بازگشت به خانه همراه خود داشته باشید، ولی از همه حیاتی تر چراغ قوه ی روی سر است.

اگر برای پیدا کردن ستاره ی درست دچار مشکل شده اید، گوشی های همراه زندگی را راحت تر کرده اند، Planets یک برنامه ی رایگان برای اندروید و ios است که یک نقشه ی ۳D از آسمان به شما نشان میدهد. فقط گوشیتان را بالا نگه دارید و به آن نگاه کنید.

نوردهی طولانی مدت

برای یک نتیجه خوب از دوربین DSLR، فقط به میزان کافی نور برای ثبت شدن روی سنسور نیاز دارید. این توسط اندازه دیافراگم، سرعت شاتر و ISO به دست می آید. دیافراگم سوراخ ورودی ای در لنز است که میزان نوردهی را مشخص میکند. ISO وضوح نور روی سنسور را کنترل میکند و سرعت شاتر زمانی که نور به سنسور بخورد را مشخص میکند.

در شرایط خیلی تاریک، سرعت شاتر میتواند بهترین ایده برای میزان نور برخوردی به سنسور باشد که میتوان تا چند ثانیه یا دقیقه افزایش پیدا کند. پس برای ثبت نوردهی با زمان بالا به وسیله ی کمکی احتیاج دارید تا از برخورد دست با دوربینتان که باعث تاری میشود جلوگیری کنید. هر لرزشی باعث تاری میشود ولی در عکاسی شب میتوان از آن استفاده ی خلاقانه نیز کرد.

نویز

ISO100…less noise

ISO1600…more noise

ISO100…less noise

ISO1600…more noise

نویز ها نقاطی هستند که کیفیت عکس را پایین آورده و شدت رنگ ها را کاهش میدهند. کنترل آن در دوربین های جدید نسبت به قدیم بسیار بیشتر شده ولی با افزایش ISO نویز های تصویرتان را نیز افزایش میدهید. برای کاهش نویز از کمترین ISO ی ممکن (۱۰۰)، یک سه پایه و سرعت شاتر طولانی تر استفاده کنید. برای عکاسی در تاریکی، باید ISO را افزایش دهید و با برنامه هایی مانند Lightroom یا Camera Raw نویز های آن را کاهش دهید.

اپتیک

هیچ لنز مناسبی برای عکاسی در شب وجود ندارد اما عکاسانی که در تارکی عکاسی میکنند انتخابشان را به سمت اپتیک های سریع تر متمایل میکنند. این ها اولین لنز ها با نقطه فوکوس ثابت هستند و بیشترین عمق را در مقایسه با لنز های زوم دارند. این لنزها انعطاف کمتری برای قاب بندی عکس هایتان دارند و باید کل دوربین را  برای تغییر قابتان تکان دهید ولی آن ها نور بیشتری را جذب میکنند که در تاریکی بسیار مهم است.

یک لنز ثابت با مشخصات ۳۵mm f/1.8 or 50mm f/1.8 محبوب ترین انتخاب بین عکاسان است، زیرا این دو مدل هم سریع است هم بسیار کارآمد.

نور

با نوردهی بالا در عکاسی میتوانید یک شی ثابت را دستی نور دهید. هرچقدر مدت نوردهی بیشتر باشد، زمان بیشتری برای حرکت دادن منبع نوری دارید. ولی برای جلوگیری از نوردهی یک نوبت، راحت تر است که دوربین را روی سه پایه قفل کرده و مدت نوردهی را کمتر کنید و در قسمت های مختلف به شی نور دهید. بعد از قاب بندی و فوکوس کردن، فوکوس را به حالت دستی در بیاورید تا مطمین شوید فوکوستان جابه جا نمیشود. و حالت دستی M را با دیافراگم f/11 و سرعت شاتر ۸ ثانیه استفاده کنید. تایمر خودکار دوربین بین ۵ تا ۱۰ ثانیه به شما اجازه میدهد تا در اطراف شی حرکت کرده و به آن نور دهید و در هر عکس از زوایای مختلفی به آن نور دهید.

در صورتی که دوربین را حرکت نداده و به تنظیمات دست نزنید، ترکیب عکس ها بسیار راحت خواهد بود. همه ی عکس ها را در لایه های مختلف یک فایل فوتوشاپ باز کنید و همه لایه ها را در حالت Lighten Blend Mode قرار دهید و افکت نوردهی شما فعال خواهد شد.

کیفیت

برای عکاسی در شب، بهتر است تمرکزتان را روی گرفتن یک عکس خوب و بی نقص بگذارید تا گرفتن عکس های پشت سر هم و پر از نقص. برای مثال اگر شرایط برای ثبت حرکت دنباله ای ستاره ها فراهم بود، حداقل چند ساعت قبل از شروع به کار برای گرفتن عکس ها زمان لازم دارید. برای ثبت عکس دنباله های نوری در ترافیک یا عکس های صنعتی، یک زمان کوتاه حدود ۴۰ دقیقه ای دارید تا بتوانید رنگهایی در آسمان را نیز ثبت کنید. و اگر میخواهید پروژه ی نقاشی با نور در شب را امتحان کنید، به راحتی باید نیمی از شب را برای ثابت کردن نور و آماده کردن نتیجه وقت بگذارید.

رویکرد در عکاسانِ احساساتی و واکنشی بسیار متفاوت است، زمانی که شما خیلی سریع واکنش نشان میدهید، ممکن است کیفیت عکستان پایین بیاید. پس زمان بگذارید و برای رسیدن به یک عکس خوب به جای تعداد زیادی عکس، عکسهای با دقت و با کیفیت بگذارید.

Raw

هنگامی که عکس می گیرید از حجم جزییاتی که در سایه های عکستان وجود دارد، شگفت زده خواهید شد و بهترین راه برای رهایی آنها، استفاده از فرمت RAW است. این فرمت خاص، همه ی اطلاعات را مستقیم از سنسور میگیرد و به شما اجازه میدهد آن ها را به روش خودتان در برنامه هایی مثل Adobe Camera Raw یا Lightroom آماده کنید.

در کنار بازیابی جزییات سایه ها، میتوانید رنگ ها را برجسته سازی کرده و داینامیک رنج عکستان را بالا ببرید. همچنین میتوانید دمای رنگ هایتان را نیز افزایش دهید. بر خلاف فرمت های معمول عکس ها مثل JPEG رنگ ها در این فرمت ثابت نیستند و تناسب رنگ سفید را میتوان با جا به جا کرد. همچنین میتوانید نوردهی عکستان را بیشتر کنید، پس اگر عکستان را زیادی سیاه کرده اید، میتوانید نوردهی بیشتری روی آن انجام داده و آن را اصلاح کنید.

Raw  قابلیت های بیشتری نیز در اختیارتان خواهد گذاشت و این انعطاف عظیم به شما اجازه میدهد بیشترین کیفیت از عکستان بیرون آورید. اگر با فرمت JPEG راحت تر هستید، پس شروع به عکاسی با فرمت raw+JPEG کنید. این کار حافظه ی بیشتری از مموری کارتتان را ذخیره میکند اما حس راحتی در زمینه عکاسی با فرمت  JPEG خواهید داشت.

ستاره ها

همانطور که زمین در مدار خود میچرخد، ستاره ها طوری به نظر میرسند که در یک محور مشخص میچرخند.یک خط از قطب جنوب به قطب شما بکشید و آن را تا فضا گسترش دهید، انگار که ستاره ای خاص (قطبی) این محیط دایره ای را اشغال کرده است. با نودهی طولانی مدت و به اندازه ی کافی و همچنین حضور ستاره قطبی در قاب، میتوانید این حرکت را ثبت کنید زیرا ستاره ها به آرامی دایره وار میچرخند و یک دنباله ی نوری به جای نفطه های نوری ثبت میشود.

نوردهی واقعا طولانی مدت مثلا در حدود چندین ساعت میتواند منظره ی فوق العاده ای ایجاد کند ولی سنسور SLR ها برای این مدت طولانی طراحی نشده است. برای نتیجه ی بهتر، مجموعه ای از نوردهی های کوتاه تر مثلاً ۳۰ ثانیه ای مناسب تر است. نتایج درفتوشاپ در لایه های مختلف با حالت Lighten Blend Mode روی هم قرار میگیرند. در این حالت تمام نقطه های نورانی در کنار هم قرار میگیرند و حرکت های کوتاه را به دایره ای از نور تبدیل میکنند.

برای پرهیز از فشرده شدن شاتر در هر ۳۰ ثانیه، برای یک ساعت یا بیشتر، معمولاً از وقفه سنج استفاده می‌شود. این وسیله به طور خودکار دوربین را در فاصله زمانی از قبل تنظیم شده، متوقف می‌کند. بنابراین شما می توانید این دستگاه را به دوربین متصل کرده و آن را رها کنید تا تصویر دلخواه شما را شکار کند.

سه پایه

وقتی که زمان عکاسی در شب فرا برسد هیچ جایگزینی به مانند پایه های با کیفیت خوب نیستند.

چه بخواهید از آسمان شب عکاسی  کنید یا یک صحنه از خیابان، یا حتی اگر بخواهید نقاشی با نور انجام دهید، سه پایه از میان دیگر ابزارهای عکاسی بیشتر خودنمایی می کند. بدون شک هیچ وسیله دیگری به این اندازه برای شما گزینه های خلاقانه روی میز نمی گذارد .

اگر وزن ، حجم ، یا دنگ و فنگ های مرسوم استفاده از سه پایه شما را آزار می‌دهد، به جای آنکه آن را یک جزء جدا بدانید، آن را بخش جدایی ناپذیر از دوربین خود در نظر بگیرید. اگر هنوز سه پایه ندارید آن را در صدر لیست خریدهای خود قرار داده و بهترین مدلی از آن را که با بودجه شما همخوانی دارد، تهیه کنید.

نوردهی پایین یا آندر اکسپوز

بیشتر تصاویر شبانه در معرض تابش میزان کم نور در حد یک یا دو استاپ نوری هستند، زیرا میزان نوردهی تصویر را بر اساس تصویری که از صفحه نمایشگر دوربین می بینیم، قضاوت می کنیم.

دلیل این موضوع این است که چشمان شما به تاریکی عادت کرده و صفحه نمایش تصویری درخشان تر از آنچه واقعاً هست، برای شما به نمایش می گذارد.

پس این مشکل عمومی است که برای دیدن همه چیز نور کمتری در نظر بگیریم.

برای نوردهی مناسب تر به منظور عکاسی در شب، به توالی و پیوستگی نوری ایجاد شده روی عکس ها توجه کنید. اگر هیستوگرام ها ۲ یا ۳ استاپ نوری از آن چیزی که باید باشد فاصله داشت دیافراگم را باز کرده یا زمان باز و بسته شدن شاتر را بیشتر کنید تا زمانی که به سمت راست هیستوگرام نزدیک شود.

ممکن است با این روش در ابتدای کار تصویر درخشان‌تر بنماد اما در کامپیوتر شما این چنین نخواهد بود.

وسیله نقلیه

یک جریان دنباله ای از نورهایِ خیره کننده برای هر عکاسی ضروریست: با سرعت پایین شاتر عکس بگیرید و بدین ترتیب نور ماشین ها تبدیل به رودخانه ای از رنگ میشوند. عکاسی از بالای یک پل عابر پیاده یک راه برای ثبت دنباله های نوری است، اما برای نتیجه ی بهتر، دقیقا بعد از طلوع افتاب آنجا باشید تا بتوانید جزییات و رنگهایی از آسمان نیز بگیرید.

از یک سه پایه برای نگه داشتن دوربینتان استفاده کنید، و دوربینتان را روی حالت دستی قرار دهید. دوربین  را در دیافراگم f/11 و سرعت شاترِ ۱۰ ثانیه و ISO ی ۲۰۰ تنظیم کنید ولی اماده باشید که تنظیمات دوربینتان را طبق نور آسمان و جریان ترافیک تنظیم کنید.

گرم نگه داشتن

زمانی که از محلی به محل دیگر می روید و حرکت میکنید میزان زیادی حرارت و گرما تولید می کنید اما  باور نخواهید کرد که عکاسی در مکانهای دوردست و پرت به خصوص زمانی که باید برای اکسپوز کردن های طولانی مدت یک جا بی حرکت باقی بمانید، چقدر هوا می تواند سرد و آزاردهنده باشد.

لباس های زیادی بپوشید و روی همه آنها از یک ژاکت ضد باد و بوران استفاده کنید. ژاکت یقه دار خیلی بهتر خواهد بود.

داشتن کیسه خواب آستین دار هم موثر است. پوشیدن یک جفت دستکش نازک برای استفاده هر چه سریعتر و بهتر از تنظیمات دوربین به اضافه یک جفت دستکش ضخیم تر برای پوشیدن روی دستکش قبلی برای زمانی که منتظر گرفتن عکس و اکسپوز کردن هستید، لازم است.

کلاه برای گرم نگه داشتن سر و یک جفت جوراب ضخیم برای گرم نگه داشتن پا ضروری است، زیرا هیچ چیز بدتر از انگشتهای بی حس پا نخواهد بود!

فلش ها توانایی این را دارند که یک بعد جدید به عکس های شبانه اضافه کنند. در نظر داشته باشید که برای سرعت شاتر شما یک سقف تعیین شده است و در دوربین های دی اس ال آر شاتر مانند یک غلتک کور عمل می کند. زمانی که فلش در حال کار است اگر شاتر در مقابل سنسور خیلی سریع حرکت کند، زمان کافی برای نوردهی به تمام قسمتهای عکس نخواهد بود. ایکس_سینک حداکثر سرعت شاتر ای است که دوربین شما می توان از فلش استفاده کند که میزان آن یک ۱/۲۰۰ ثانیه یا ۱/۲۵۰ ثانیه است. بسته به مدل دوربینی که شما دارید، هر سرعتی تا این سقف عالی خواهد بود اما به محض اینکه از این سرعت تجاوز کند ،نوارهای سیاهی روی عکس ها نقش میبندد. تنظیمات دستی دوربین خود را بررسی کنید تا متوجه شوید ایکس_سینک دوربین شما چه میزان است.

عاملی به نام “شما” !

اگر می خواهید خویش انداز های علمی-تخیلی بگیرید بعد از تاریک شدن هوا دست به کار شوید. هیچ سرانجامی بدون دخالت شما، سه پایه متصل به دوربین و منبع نوری قوی برای پروژه ها وجود نخواهد داشت. اما چیدمانی که به شما نتایج تماشایی عرضه میکنند با وجود نور پس زمینه، مفهوم خواهند داشت. برای هر عکاسی واجب است که با سایه های زیاد که مانند یک شبح برای شما عمل کنند به علاوه ی لبه های روشن، که فیگور را از پس زمینه جدا کند، استفاده کند.

مکانی تاریک و خوب را پیدا کنید، مانند قسمتی از یک جنگل پر درخت. بعد از نوردهی مناسب به تصویر، تصمیم بگیرید که کجا قرار است مستقر شوید. برای تنظیم فوکوس در این فاصله، چراغ قوه را از به اندازه کمر به بالایتان روی یک پایه قرار دهید. بعد از اینکه با استفاده از فوکوس خودکار، تنظیم کردن فوکوس را انجام دادید، تنظیمات دوربین را روی حالت فوکوس دستی قرار داده تا فوکوس شما ثابت شود. بعد آن محل را علامت گذاری کنید، سپس مکان منبع نور خود را خیلی دورتر مستقر کنید به صورتی که کاملاً میان قاب قرار گیرد و مستقیماً به دوربین نور بتاباند.

از حالت تنظیم دستی استفاده کرده، ایزو روی ۱۰۰، سرعت شاتر روی ۱۵ ثانیه و دیافراگم روی ۵.۶ تنظیم شود.

تایمر دوربین را روی ده ثانیه قرار دهید و بعد از فشردن شاتر به محل علامت گذاری شده رفته و محل منتخب را در نظر بگیرید تا جایی که امکان دارد صبر کنید تا زمانی که نور دهی به پایان برسد. سپس نتایج را بررسی کنید.  اگر عکس خیلی تاریک بود میزان  ایزو را تا ۲۰۰ یا ۴۰۰ افزایش دهید. سپس دوباره تلاش کنید بعد از چند تلاش شما یک خویش انداز فوق العاده تماشایی خواهید داشت، درست مانند فیلم های بلک باستری!

زوم

زمانی که از نوردهی طولانی تر به خصوص در عکاسی در شب استفاده می کنیم، به شما این اجازه داده می شود که با حرکت دادن دوربین و فاصله نقطه فوکوس، زمانی که شاتر باز است خلاقیت بیشتری به خرج دهید .

اگر زمانی که نور دهی در حال انجام است، حلقه زوم را بچرخانید منابع نوری لکه لکه یا رگه رگه خواهند شد. شما می توانید با تنظیم میزان زوم یا حرکت دادن دوربین این تأثیرات را تغییر دهید.

برای ثبت تصاویر روان و نرم تر، قبل از این که شاتر را فشار دهید جابجایی‌های زوم را انجام داده سپس بعد از اینکه نوردهی به پایان رسید به زوم کردن ادامه دهید. با نوردهی های طولانی در حد چندین ثانیه شما همچنین می توانید هنگامی که شاتر باز است با زوم و متوقف کردن های مداوم باعث ایجاد لرزش و تکانه شوید. نتایج آبستره و غیرقابل پیش‌بینی خواهند بود ، اما نوع نگاه بسیار متفاوتی از دنیا نسبت به آنچه تجربه کرده اید به شما خواهند داد.

منبع: سایت جهانگردی و توریسم ایران